نظریهای که امروز بیش از هر نظریهٔ دیگری در میان صاحبنظران مقبول است اینست که قبایلی که خود را آریایی (آریایی در زبان ایشان به معنی شریف یا نجیب بود) میخواندند در اواخر هزارهٔ دوم پیش از میلاد (در این تاریخ اختلاف بسیار است) به فلات ایران سرازیر شدند. از بررسی اساطیر و زبان ایشان برمیآید که ایشان خویشاوندی نزدیک با هندیان داشتند و گویا پیش از آمدن آنان به ایران و مهاجرت دستهٔ دیگر به هند با هم میزیستند. به هر حال آنچه مسلم است اینست که هر دو دسته خود را آریایی میخواندند. نظریهٔ دیگری که برخی از تاریخدانان مانند جهانشاه درخشانی مطرح کردهاند قائل به حضور دیرین آریاییان در سرزمین ایران میباشد. بر پایهٔ این نظریه تمدنهای پهنهٔ ایرانزمین به جز تمدن ایلام، آریایی در نظر گرفته شدهاند. شواهد فراوانی به سود این نظریه ارائه شده است. این شواهد شامل سندهای فراوان زبانشناختی باستانی، تاریخی (به ویژه ارزش قائل شدن برای تاریخ سنتی ایران)، هواشناسی تاریخی، باستانشناختی، انسانشناختی و ... میباشند.
منبع : ویکی پدیا