از سال ۸۸۰ هجری خورشیدی (برابر ۹۰۷ قمری و ۱۵۰۱ میلادی) دوران جدیدی در سیستم اداره سرزمین ایران بوجود آمد، چرا که پس از نهصد سال پس از نابودی شاهنشاهی ساسانیان، یک فرمانروایی پادشاهی متمرکز ایرانی توانست بر سراسر ایران آن روزگار فرمانروایی کند. به درستی پس از اسلام، چندین پادشاهی ایرانی مانند صفاریان، سامانیان، آل بویه و سربداران ساخته شد، ولی هیچ‌کدام نتوانستند تمام ایران را زیر پوشش خود جای دهند و یکپارچگی میان مردم ایران پدید آورند. اما با روی کار آمدن صفویان این حکومت یکپارچه و سراسری به وجود آمد و یک نظم استراتژیک و سیاسی در ایران پدیدار گشت و پس از انقراض این حکومت هم تمامی حکومتهای آتی یعنی افشار، زند ،قاجار،پهلوی و جمهوری اسلامی حکومتهایی بودند و هستند که توانسته اند این سرزمین را بصورت یکپارچه و با یک بیرق و زیر نظر یک حکومت ملی و مرکزی اداره کنند.
امضاء : بابره