کیاییان (آل کیا) دودمانی ایرانی در شمال ایران (گیلان و دیلمستان). از قرن هشتم هجری به بعد تا سال ۱۰۰۰ ق. حکومت کردند.
پس از حمله امیر تیمور گورکانی به شمال ایران و فتح آن، حکومت دودمان‌های محلی ایرانی در شمال ایران کاملا از بین رفت. در لشکرکشی تیموریان (در ۷۸۶ق.) به مازندران و رستمدار مرعشیان نیز از تیمور شکست خوردند. امیر تیمور در لشکر کشی دوم خود به رستمدار در سال ۷۹۴ق. به کلی بر رستمدار (نور) تسلط یافت.
پس از تیموریان، سید امیر کیای مَلاطی و نوادگان وی (از سادات کیایی) بر گیلان حکومت کردند و تا سال ۱۰۰۰ ق. خاندان کیاییان حکومت داشتند، مقر حکومت سلطان در لاهیجان بود.
سید امیر کیای مَلاطی، بنیانگذار حکومت خاندان کیاییان در گیلان. حکومت از (۷۶۳ـ۷۷۶) ق.
سید رضی کیا حکومت از (۷۲۹ـ۷۹۹) ق.
کارکیا سید محمد اول حکومت از (۸۲۹ ـ۸۳۷) ق.
کارکیا ناصر کیا حکومت از (۸۳۷ ـ۸۵۱) ق.
کارکیا سلطان محمد دوم حکومت از (: ۸۵۱ـ۸۸۳) ق.
کارکیا میرزاعلی
...
پس از سقوط کیاییان، صفویان حکومت کردند.
منبع : ویکی پدیا