یک استوانه گِلی

کوروش همان اندازه که امروز به خاطر وسعت امپراتوری‌اش شناخته می‌شود، با استوانه‌ای گلی که به جا گذاشته نیز معروف است. آن‌چه کوروش چه از روی سیاست‌ورزی و چه صادقانه روی منشورش نوشته، اولین سند حقوق بشر در تاریخ جهان خوانده شده است و از مهم‌ترین آثار تاریخی ایرانیان شمرده می‌شود.

در این منشور، بر مشروعیت پادشاهی کوروش و احترام او به مذهب و سنت‌های بابل تاکید شده است. کوروش در این منشور می‌گوید به سربازانش دستور داده تا کسی را نکشند و صلح‌جو باشند.

وستا سرخوش کرتیس، از متصدیان موزه بریتانیاست که این اثر تاریخی در آن‌جا نگه‌داری می‌شود. او درباره این اثر تاریخی می‌گوید: "قسمت اول این منشور درباره بابل در زمان پیش از کوروش است. قسمت دوم آن از زبان خود کوروش است که خیلی اهمیت دارد. از زبان خود کوروش می‌شنویم که چه‌طور به سربازانش دستور داده است سلاح های خود را کنار بگذارند و کسی را نکشند."

این مورخ می‌گوید طبق منشور کوروش، او به مردم تحت حکومت خود این آزادی را داد که سنت منطقه خود را دنبال کنند، خدایانی را که به‌شان عقیده داشتند بپرستند، و پرستش‌گاه‌های خود را داشته باشند.

محمد داندمایف، مورخ روس، درباره منشور کوروش می‌گوید: "نحوه شکل‌گرفتن این منشور هم مهم است. کوروش این منشور را به رسم بین‌النهرین ساخته است. به سنت آنها احترام گذاشته و به زبان بابلی نوشته است. این نشان‌دهنده احترام کوروش به سنت‌های مناطقی است که مغلوب او شده‌اند."

تردیدهایی هم درباره متن این منشور و همچنین اطلاق "نخستین سند حقوق بشر جهان" به آن مطرح است. جان کرتیس، مورخ و از مدیران موزه بریتانیا در حوزه تاریخ ایران و عراق، می‌گوید: "اگر آن‌چه در منشور کوروش نوشته شده را بپذیریم، حکومت او – بر خلاف بسیاری از فرمانروایان دنیای قدیم – بر اساس صلح و مدارا بوده است."

تورج دریایی این استوانه گلی را "یک سند بسیار جالب و مهم از دوره باستان" بر می‌شمارد.

اما املی کورت، کوروش را از جهت دیگری بی‌نظیر می‌داند. او از جمله مورخانی است که تردیدهایی درباره ادعاها درباره محتوای منشور کوروش مطرح کرده است. خانم کورت می‌گوید کوروش در تاسیس امپراتوری‌اش، بی‌نظیر و استثنایی است؛ امپراتوری عظیمی که فقط با امپراتور روم می‌توان مقایسه‌اش کرد.